Acıyorum İnsanlığa Şiiri

Acıyorum İnsanlığa

hafif bir rüzgar esiyordu
hafif bir ses duyuluyordu
arardı gözlerim ıssız sokakları
arardı bacaları tüten evleri
hani eskiler,hani mazi
kaybolmuştu sanki her şey
hani insanlık neredeydi
hani o sevinç hani o kahkahalar
burnumda tüterdi mazi
aradı gözlerim eskiyi
insanlık diye bir şey kalmamıştı
kimse geriye bakmamıştı
akan kanlar durmamıştı
savaşlar bitmemişti,barış hiçbir zaman olmamıştı
insanlığın olmadığı yerde
acıyorum insanlığa!!

• Acıyorum İnsanlığa
• eğitici şiirler
• çocuk şiirleri
• okul öğrenci şiirleri