Otistik Çocuk Kendini Yoruyordu
Her hâlinden belliydi otistik zıplıyordu,
Ne yerinde oturma ne ölçü biliyordu?
Bu geçici mutluluk açıkçası belliydi,
Beş dakika da olsa huzur içerisindeydi?
Ardından saldırıyor her şeyi kırıyordu,
Kırılacak yoksa kendisine saldırıyordu?
Çocuk tüm gün içinde bu şekil yaşıyordu,
Hem kendine hem bize eziyet ediyordu?
İlaçlarını alsa sorun azalacaktı,
Kendisini yormada derdi kalmayacaktı?
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK
Otistik Çocuk Kendini Yoruyordu şiiri için yorum yazın...
Otistik Çocuk Kendini Yoruyordu şiiriyle ilgili yorumlar
Henüz Yorum Yazılmamış.
İlk Yorumu Siz Yazabilirsiniz.