Otizmli Adel Hiç Üzmüyordu Şiiri

Otizmli Adel Hiç Üzmüyordu

Üzdüğünü sansa da üzülen biz değildik,
Üzülen kendisiydi, bunu da biz bilirdik,

Üzülmesin, isterdik incinmesin diyerek,
Otizmli çocuk diye hep buna üzülerek,

Ya annesi babası gerçek derdi çekenler,
Biz gelip geçiciyken onlardı üzülenler?

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK

• Otizmli Adel Hiç Üzmüyordu
• eğitici şiirler
• çocuk şiirleri
• okul öğrenci şiirleri
• Mehmet Tevfik TEMİZTÜRK